- νεκρόψυχος
- νεκρόψυχος, -ον (Α)άθυμος, άψυχος δειλός.[ΕΤΥΜΟΛ. < νεκρ(ο)-* + -ψυχος (< ψυχή), πρβλ. θνητό-ψυχος, ιερό-ψυχος].
Dictionary of Greek. 2013.
νεκρόψυχος
Look at other dictionaries:
νεκροψύχους — νεκρόψυχος spiritless masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νεκρός — ή, ό, θηλ. και ά (ΑΜ νεκρός, ά, όν) 1. αυτός που στερήθηκε τη ζωή, πεθαμένος («χελώνην ποὺ νεκρὰν εὑρών», Λουκιαν.) 2. αυτός που δεν έχει ζωτικότητα ή κίνηση, αδύνατος, άτονος, αδρανής (α. «να σέ σφίξω απεθυμάω, μα το χέρι είναι νεκρό», Σολωμ. β … Dictionary of Greek
